Digjem në ferr
kjo pjesë e imja që nuk gjen rehat në asnjë vend
ndërkohë që të tjerët gjejnë gjëra
për të bërë
në kohën që kanë,
vende për të shkuar
bashkë,
gjëra për të thënë.
Unë po digjem në ferr
Diku në veri të Meksikës.
Aty ku lulet nuk mbijnë.
Nuk jam si të tjerët
të tjerët janë
si të tjerët.
Janë të gjithë njëlloj:
mblidhen,
gjenden,
grumbullohen,
janë
të lumtur dhe të kënaqur,
ndërsa unë
po digjem në ferr.
Zemra ime është njëmijë vjeçare.
Nuk jam si të tjerët.
Të vdisja në fushat e tyre të piknikut
mbuluar nga flamujt e tyre,
i pafuqishëm nga këngët e tyre,
i dëshiruar nga ushtarët e tyre,
i shpuar nga humori i tyre,
i vrarë nga shqetësimet e tyre.
Nuk jam si të tjerët.
Unë po digjem në ferr.
Në ferrin e tmerrshëm të vetvetes.
