Kamarier!

Kamarier!

Kamarier!
Më sill një gotë, edhe një shishe ver’
Do pi do ngopem, t’a shkarkoj këtë vrer.
Sa më shumë kalojn ditët…
Aq më fort, jetën urrej.

-Edhe kjo, më con drejt pijes.
Humbjes se mëndjes, edhe dijes.
U lodha, nga kto njerëz fallco…
Që më quajn plak, por më të vjetër jan ato!

Me shpirtin e tyre,
Të ligë e naiv’
Të keqen kapërdijn.
Ecin mbi florinj,
Ndërkoh… Që ka të tjerë,
Që s’kan për të ngrën, e as për të pirë.

-Pra kamarier, ti ma servir.
Një shishe verë.
T’a pij menjëher’
Sepse… me veten, tashmë kam plot vrer.
Që gjithmon, është treguar e drejt
…me përsona të pa’vler!

Devi Shani

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *